رادیولوژی اورژانسی

رادیولوژی اورژانسی یک عمل بالینی و یک رشته دانشگاهی است که به سرعت در میان بخش‌های رادیولوژی و بخش‌های اورژانس، مراقبت‌های حیاتی و خدمات تروما در سراسر جهان به رسمیت شناخته شده است. همانند سایر رشته های فوق تخصصی، عمل رادیولوژی اورژانسی دامنه و هدف منحصر به فردی دارد و چالش های منحصر به فرد خود را دارد. داشتن بخش اختصاصی رادیولوژی اورژانسی چندین مزیت دارد که شاید مهمترین آنها مهارت بالینی گسترده ای باشد که رادیولوژیست های اورژانس به آن معروف هستند.

رادیولوژی چیست؟

رادیولوژی نوعی دارویی است که از تصاویر برای مشاهده اندام های داخلی شما استفاده می کند. فناوری تصویربرداری را می توان در غربالگری، تشخیص و درمان استفاده کرد. رادیولوژیست ها پزشکانی هستند که در تفسیر تصاویر آموزش دیده اند و از نزدیک با پزشکان در هر تخصص از جمله جراحی، انکولوژی، اطفال و قلب کار می کنند.

انواع رادیولوژی

تصویربرداری برای کمک به تشخیص و درمان انواع مختلف بیماری ها استفاده می شود. نوع معاینه رادیولوژی مورد استفاده بستگی به مراقبت های مورد نیاز شما دارد. انواع رادیولوژی عبارتند از رادیولوژی عصبی، رادیولوژی اسکلتی عضلانی، رادیولوژی پستان، رادیولوژی هسته ای و رادیولوژی کودکان. تمامی حوزه های فوق تخصصی رادیولوژی شامل آزمون های رادیولوژی تشخیصی و رادیولوژی مداخله ای می باشد.

رادیولوژی تشخیصی

رادیولوژی تشخیصی از تست های تصویربرداری برای تعیین علت علائم و کمک به تشخیص استفاده می کند. غربالگری، مانند ماموگرافی، رادیولوژی تشخیصی نیز محسوب می شود.

رادیولوژی تشخیصی شامل آزمایشاتی مانند:

اشعه ایکس

اشعه ایکس آزمایشی است که از امواج انرژی (تابش) برای ایجاد تصویری از داخل بدن شما استفاده می کند. اکثر مردم با استفاده از اشعه ایکس برای بررسی شکستگی استخوان ها آشنا هستند. اما اشعه ایکس در آزمایش سایر شرایط مانند پنومونی یا پوکی استخوان نیز مفید است

رادیولوژی اورژانسی در سالهای اخیر به عنوان یک فوق تخصص مهم رادیولوژی توسعه یافته و تثبیت شده است. به رسمیت شناختن آن به عنوان یک تخصص فرعی متمایز و در دسترس بودن برنامه های آموزشی اختصاصی کمک هزینه تحصیلی همچنان با سرعت زیادی در حال افزایش است.

از زمان تأسیس اولین بورسیه رادیولوژی اورژانسی در سال 1986، بیست و یک برنامه بورسیه رادیولوژی اورژانسی در حال حاضر از سال 2021 در سراسر ایالات متحده و کانادا وجود دارد. رادیولوژی اورژانسی که در سال 2011 تأسیس شد، و انجمن رادیولوژی اورژانس، تروما و مراقبت حاد کانادا که در سال 2020 تأسیس شد.

رشد رادیولوژی اورژانسی و پزشکی اورژانس به طور کلی به روش های مختلفی به طور هماهنگ اتفاق افتاده است. قبل از ظهور تصویربرداری مقطعی، بسیاری از بیماران در بخش اورژانس در نهایت باید در بیمارستان بستری شوند تا مطالعات فلوروسکوپی و آنژیوگرافی تهاجمی تری انجام شود که در ED امکان پذیر نباشد.

از زمان معرفی دسترسی شبانه روزی در دسترس به سونوگرافی، توموگرافی کامپیوتری و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI در بسیاری از مراکز، نتایج مثبت قابل توجهی در ED متوجه شده است، از جمله، تشخیص. اطمینان (و در نتیجه تسریع ارجاعات مناسب) و کاهش مدت اقامت در بیمارستان در ایالات متحده، تعداد بررسی های تصویربرداری انجام شده برای هر شرکت کننده در 20 سال گذشته افزایش یافته است، حتی امکان افزایش تعداد ED را فراهم کرده است.

برای مثال، استفاده از CT در هر ویزیت ED از سال 2004 تا 2016 با افزایش 134 درصدی استفاده از سونوگرافی غیرقلبی در همان دوره زمانی، 153 درصد افزایش یافته است.

در نهایت، کارایی و به موقع بودن در اورژانس اهمیت حیاتی دارد. این اخلاق در طرح‌بندی بخش‌های اورژانس در سراسر جهان، و همچنین ساختار کارکنان، انفورماتیک، فرآیندهای گردش کار و سیستم‌های ارتباطی منعکس می‌شود. به این ترتیب، نقش رادیولوژیست اورژانس نیز باید بر این اساس تطبیق یابد. این مقاله چندین روش را بررسی می‌کند که از طریق آن رادیولوژی اورژانسی ارزشی فراتر از تفسیر تصویربرداری، با ادغام آن با بخش اورژانس و در نتیجه کمک به مراقبت از بیمار با کیفیت بالا می‌افزاید.

آشنایی با طیف وسیعی از روش‌های رادیولوژی، یافته‌های تصویربرداری و فرآیندهای بیماری که ممکن است در شرایط اضطراری دیده شوند، در حالی که به سرعت بین سیستم‌های اندام مختلف از سر تا پا منتقل می‌شوند. رادیولوژیست های اورژانسی باید برای چالش های متعدد آماده باشند.

اولاً، آنها باید بتوانند آسیب شناسی اضطراری را در یک محیط سریع ، اغلب با وقفه های مکرر تشخیص دهند. رادیولوژیست همچنین باید برای حجم موارد تصویربرداری غیرقابل پیش بینی آماده باشد، به این معنی که یک شیفت کاری در ED در مقایسه با گزارش معمول سرپایی بسیار متفاوت است. در نهایت، دریافت ورودی فوق‌تخصصی در مورد موارد دشوار از سوی همکاران در پوشش ساعات بعد از ساعت در مقایسه با شیفت‌های روزانه بسیار دشوارتر است.

علیرغم این چالش ها، رادیولوژیست های اورژانس خدمات ضروری را به ED ارائه می کنند و تفسیرهایی را ارائه می دهند که نه تنها باید دقیق باشد، همانطور که برای همه رادیولوژیست ها انتظار می رود، بلکه باید به موقع نیز باشد. یک مطالعه برجسته در سال 2015 نشان داد که استفاده از CT در ED، با تکیه بر تفاسیر به موقع رادیولوژیست، تشخیص کار را تغییر داده و تصمیم گیری پزشک را در بیش از 50٪ از بیماران ED که با درد شکم مراجعه می کنند، و به طور قابل توجهی تغییر داده است. در بیماران مبتلا به درد قفسه سینه/تنگی نفس و سردرد به ترتیب. به همین صورت میباشد.

رادیولوژیست‌های اورژانس اختصاصی دقت تشخیصی را که با تخصص‌های فوق‌العاده همراه است را ارائه می‌کنند و انتظار دارند بعد از ساعت کاری کار کنند. گروهی متشکل از چنین رادیولوژیست‌هایی نه تنها می‌توانند زمان‌های برگشت سریع را تضمین کنند، بلکه می‌توانند تفاسیر دقیقی را در مورد گستره وسیعی از آسیب‌شناسی در چندین روش و بخش‌های بدن ارائه دهند. مشارکت تمام وقت و ادغام با بخش های اورژانس و تروما برای اطمینان از سازگاری رادیولوژیست های عضو آن علاوه بر مزایای دیگر برای بخش به طور کلی ضروری است.

با توجه به پیشرفت فناوری مجازی، رادیولوژیست ها می توانند در محل یا از راه دور کار کنند. صرف نظر از تنظیمات تمرین، پرورش خدمات سازگار و قابل پیش بینی در میان تمام اعضای آن که بر اساس تخصص آنها در رادیولوژی اضطراری است، مهم است تا چنین بخش وجود آن را تضمین کند. نمی توان به اندازه کافی تاکید کرد که امکان پذیر بودن بخش رادیولوژی اورژانسی با کاهش فرسودگی شغلی پزشک به ادغام مناسب با بخش های بالینی اورژانس و تروما بستگی دارد، جایی که همه احساس می کنند بخشی از یک رویکرد تیم محور هستند که با هم به بهینه سازی بیمار کمک می کند.

پروتکل های تصویربرداری بهینه شده

متعادل کردن حجم کاری ترکیبی از انتخاب پروتکل تصویربرداری صحیح، هماهنگی با تکنولوژیست ها برای تسریع تصویربرداری، تفسیر رادیولوژی به موقع و ارتباط یافته های فوری در تصویربرداری ED کلیدی است. بهینه سازی پروتکل ها برای ساده کردن این گردش کار ضروری است. توسعه چنین پروتکل‌هایی و آشنایی با آن‌ها برای رادیولوژیست‌های اورژانس و رادیولوژیست‌ها به طور یکسان برای به حداکثر رساندن کارایی گردش کار و اطمینان از ایمنی بیمار با کاهش خطا بسیار مهم است.

رشد آینده رادیولوژی اورژانسی

با توجه به اینکه توسعه بخش و نوسازی تجهیزات اغلب بر اساس نیازهای بخش اورژانس انجام می شود، یک بخش اختصاصی رادیولوژی اورژانس می تواند پیشرفت و رشد بخش رادیولوژی را بهتر ترویج کند، به دلیل میزان تعهد بیشتر رادیولوژیست های تشکیل دهنده به موفقیت بخش و رابطه با ED. همانطور که تقاضا برای تصویربرداری در ED افزایش می یابد، ضروری است که پوشش رادیولوژی ED انعطاف پذیر باقی بماند تا هم برای افزایش مداوم حجم و هم برای نوسانات روزانه تعداد موارد تنظیم شود.

بسیاری از مراکزی که اورژانس آنها توسط رادیولوژیست‌های محلی پوشش داده می‌شود، تمایل دارند وظایف بعد از ساعت کاری را به شیفت‌های متمایز عصر و شب تقسیم کنند، گاهی اوقات با همپوشانی برای پوشش شلوغ‌ترین بخش‌های عصر. در واقع، نشان داده شده است که

خستگی ناشی از شیفت‌های ساعتی طولانی یا شیفت‌های شبانه متوالی باعث ایجاد خطا نه تنها برای کارآموزان، بلکه همچنین در حضور رادیولوژیست‌ها می‌شود. کار در میان گروه فوق تخصصی، در مقایسه با رادیولوژیست های سایر فوق تخصص ها که برنامه روزانه جداگانه خود را نیز برای مقابله با آن دارند. علاوه بر این، یک رویکرد منعطف با حضور رادیولوژیست اورژانس و بیمار در مناطق زمانی مختلف می‌تواند بر مشکل ذاتی شیفت‌های غیرقابل معاشرت که منجر به خطاهای مرتبط با محرومیت از خواب می‌شود غلبه کند، و رادیولوژیست را قادر می‌سازد در طول روز کار کند و در عین حال مراقبت‌های سریع و دقیق را ارائه دهد.

هر گونه پیشرفت بالقوه دیگر در بخش عمدتاً از هدف مشترک بهینه سازی ارائه مراقبت از بیمار در بین رادیولوژیست ها و غیر رادیولوژیست ها به طور یکسان و همچنین بهینه سازی گردش کار و کارایی رادیولوژیست ناشی می شود. بسیاری از بیمارستان ها اسکنرهای سی تی را به صورت فیزیکی در خود ED نصب کرده اند تا تأخیر در تصویربرداری ناشی از انتقال بیماران را کاهش دهند. در بسیاری از موارد، این ابتکار توسط بخش رادیولوژی اورژانس هدایت می شود. مطالعه ای در کانادا در سال 2015 نشان داد که در مؤسسات دارای CT اسکنر ED در مقایسه با موسسات بدون اسکنر بین 15 تا 19 دقیقه کاهش می یابد و به نوبه خود زمان ارائه گزارش رادیولوژی را کاهش می دهد.

علاوه بر این، بسیار مهم است که رادیولوژیست های اورژانس از تخصص فوق تخصصی خود برای ارائه آموزش مقیم و همکار با کیفیت بالا استفاده کنند، که به ویژه با افزایش تعداد فلوشیپ های رادیولوژی اورژانس در سراسر آمریکای شمالی مشهود است. از آنجایی که رادیولوژی اورژانسی با توجه به مهارت منحصر به فردی که نیاز دارد، جایگاه خاص خود را در میان سایر تخصص های فرعی رادیولوژی ایجاد می کند، این تنها منطق است.